Og nú eru það nágrannasveitir

Eftir að haf talið hundruð kinda og nokkrar hjálmóttar kýr í gærkvöldi sofnaði ég vært og svaf til níu. Það hefur ekki gerst í háu herrans tíð. Lagði af stað í litla kosningaferð í Aðaldalinn. Var tekið með kostum og kynjum í Árbót, tókum rispu um gang mála. Þetta meðferðarheimili er orðinn stærsti vinnuveitandinn í Aðaldal. Það er svo sem ekki það sem máli skiptir, heldur að hér er verið að ná árangri. Tekist á um nokkur mál en allir skildu sáttir. Ég hélt áfram og kom við að Laugum í Reykjadal og hélt síðan upp í Mývatnssveit. Fegurðin var mikil, en stjórnmálin snúast ekki um það svo ég varð að stoppa og ræða við bóndann í Garði sem var að lesta dráttarvél til flutnings. Sagðist hann þurfa hugsa sig vel um áður en hann kysi mig. Hélt áfram um sveitina, hitti nokkra og missti af einhverjum. Merkilegt hvað hús eru flest illa sett í sveitinni. Líklega er það af því að Náttúruverndin ræður skipulagi og því fjarlægja menn ekki hús nema þau seú hrunin. Ók heim um Hólasand. Þar voru vegaframkvæmdir og hvílik samgöngubót er allur sandurinn verður lagður færum vegi. Lúpinan brosti við mér, hún vinnur sitt verk við endurheimt landgæða á 130 ferkílómetra fyrrverandi eyðimörk. Ef ég eignast góða hryssu ætla ég að skýra hana Lúpínu.