Fréttastofa RUV: Hefði hún verið hleruð 1949?

Það bar við í fréttum kvöldsins að forsætisráðherra átti síðasta orðið í umræðum frá Alþingi. Tók sérstaklega eftir þessu þar sem þetta gerist ekki í fréttum RUV. En viti menn! Í fréttaágripi að loknum meginfréttum, kom ekki Steingrímur Joð og kláraði umræðuna! Já, RUV svíkur ekki á aðventunni frekar en endranær! Annars var gaman að heyra sagnfræðinginn Guðna Th ræða um þessar hleranir af nokkurri skynsemi enda maðurinn búinn að hafa af þessum hlerunum vinnu mikla og góða, og kynningu allnokkra. Á seinni tíma hlerunarskeiðinu var alþekkt að myndir voru teknar af öllum í öllum mótmælagöngum. Ég var í þeim nokkrum. Ekki hef ég nokkrar áhyggjur af því að einhver sé að gamna sér yfir þessum gömlu myndum. Þær eru raunar merkileg heimild. Af hverju eru þessar hleranir svona merkilegar? Heyrt undir húsvegg var það einu sinni, hvíslað í kirkjunni á öðrum tíma, köld kvennaráð í annan tíma. Níutíu og niuprósent allra svona njósna og feluleiks eru atriði sem hægt er að afla sér vitneskju um á annan hátt hvort eð er. Af hverju er fólk svona heilagt? Var þetta fólk að tala eitthvað í símann sinn sem enginn mátti heyra? Afhverju? Snúum við spurningunum. Kom eitthvað út úr þessum hlerunum sem þoldi ekki dagsljósið? Á EKKI að hlera síma til að koma í veg fyrir glæpi? Á EKKI að hlera síma fíkniefnabarónanna? Línan milli lögregluríkis og upplausnar er oft grönn og titrandi.